Domy pasywne

Klej zamiast kołków

Technologia łączenia na klej coraz częściej wypiera dotychczas stosowane techniki łączenia – spawanie, skręcanie czy nitowanie. Klejenie takie sprawdza się w budownictwie, szczególnie na nowych podłożach ceglanych.

Termoizolacyjne płyty styropianowe, będące zasadniczym składnikiem ocieplenia, mogą być już obecnie mocowane do podłoża wyłącznie przy zastosowaniu zaprawy klejowej, bez dodatkowego mocowania mechanicznego. Na starych, otynkowanych murach niezbędne było jednak do tej pory dodatkowe wzmocnienie klejonych do podłoża płyt styropianowych kołkami, gdyż właśnie takie podłoża stanowiły najsłabszy punkt w łańcuchu „podłoże – klej – izolacja”. „Stanowiły”, ponieważ obecnie firma Baumit opracowała nowe rozwiązanie, umożliwiające eliminację ryzyka: kotwy montażowe KlebeAnker. Kotwy te mocuje się do ściany nośnej i przed naklejeniem styropianowych płyt izolacyjnych nakłada się na nie punktowo zaprawę klejową.

Dzięki kotwom uzyskuje się dodatkowe, połączone z podłożem punkty mocowania. Zamiast stosowanego dotychczas mechanicznego mocowania materiału izolacyjnego (ok. 6 kołków na 1 mkw.) – pełny układ ociepleniowy wraz z płytami styropianowymi nakleja się na kotwy montażowe w ilości 6 kotew na 1 mkw. Kotwy można stosować na podłożach betonowych, z cegły pełnej i cegły dziurawki, podłożach otynkowanych (w tym przypadku maksymalna grubość warstwy tynku to 40 mm). Należy je mocować w rozstawieniu maksymalnie 40 x 40 cm, w odstępie maksymalnie 10 cm od pionowej krawędzi budynku i maksymalnie 10 cm od profilu cokołowego. Im grubszy materiał izolacyjny, tym więcej energii cieplnej możemy zaoszczędzić.

Do tej pory, aby zamocować grubsze płyty izolacyjne, niezbędne było zastosowanie dłuższych łączników, a tym samym dłuższych wierteł, co znacznie zwiększało koszty izolacji cieplnej. Innymi słowy: im grubszy materiał izolacyjny, tym większa oszczędność zarówno pieniędzy, energii, jak i kosztów ogrzewania. W przypadku dotychczas stosowanego mechanicznego mocowania kołków, konieczne było przewiercenie ich przez płytę izolacyjną, co powodowało powstawanie mostków termicznych, a tym samym pogarszało izolacyjność i zwiększało zużycie energii cieplnej.

Baumit KlebeAnker mocowane są bezpośrednio do podłoża i nie uszkadzają materiału izolacyjnego. Zastosowanie kotew pozwala też na szybsze wykonanie estetycznej elewacji. Mocowanie płyt klasycznymi kołkami jest bardzo czasochłonne. Przed ich zamocowaniem należy odczekać na tyle długo aż klej dostatecznie stwardnieje, a po osadzeniu kołków zaszpachlować ich talerzyki.

Nowatorskie rozwiązanie oparte o kotwy umożliwia klejenie styropianowych płyt izolacyjnych natychmiast po zamocowaniu ich do podłoża – jeszcze nawet w czasie prac na rusztowaniu. Poza tym wyeliminowana zostaje konieczność szpachlowania kołków.

Montaż

Podłoże przeznaczone do mocowania kotew powinno być nośne, suche, czyste, odpylone i odtłuszczone, niehydrofobowe, oczyszczone z wykwitów i luźnych zanieczyszczeń. Przed osadzeniem kotew montażowych należy w pierwszej kolejności zamocować profil cokołowy. Profil należy przymocować przeznaczonymi do tego typu kołkami w odstępach co 30 cm. Głębokość nawiercanych otworów pod kotwy winna wynosić minimum 10 cm. Zastosowanie wiertarki udarowej możliwe jest wyłącznie w przypadku podłoża z cegły pełnej.

Na podłoże trzeba nanieść schemat mocowania kołków, używając w tym celu sznurka do znakowania lub wyznacznika pionu. Kotwy osadzamy w maksymalnych odstępach 40 x 40 cm, zachowując maksymalny, 10-centymetrowy odstęp od pionowej krawędzi budynku i 10 cm od profilu cokołowego. Kotwy KlebeAnker umieszczane są w przygotowanych otworach, a następnie mocowane poprzez wbicie trzpienia z tworzywa sztucznego. Kotwy powinny być zamocowane w prawidłowych odstępach – maksymalnie 40 cm.

Bezpośrednio przed przyklejeniem płyt na osadzone kołki nakładamy „placki” kleju o grubości 1-2 cm. Płyty przyklejamy, nakładając zaprawę klejową metodą obwodowo - punktową, czyli pasmem wzdłuż krawędzi płyty oraz w trzech punktach na jej powierzchni i osadzamy metodą „mokre na mokre” (na świeży klej na kotwach).

W warstwie szpachli zatapiamy siatkę zbrojeniową. Po oszlifowaniu płyt izolacyjnych, nierdzewną szpachelką ząbkowaną nakładamy zaprawę klejowo-szpachlową. Jako warstwę wykończeniową stosujemy tynk strukturalny. Następnie nakładamy warstwę podkładu gruntującego open (Baumit open Grundierung) i pozostawiamy na 24 godziny.